η νεαρή καρδιά μπορεί να αναγεννηθεί

Share

η ανθρώπινη καρδιά

Πειράματα που έκαναν επιστήμονες σε τρωκτικά έδειξαν ότι στις πρώτες εβδομάδες ζωής τους η καρδιά τους έχει τη δυνατότητα να αυτοαναπλαθεί ακόμη και αν έχει υποστεί μεγάλη βλάβη.

Συγκεκριμένα αφαιρέθηκε σχεδόν η μισή καρδιά από τρωκτικά ηλικίας μέχρι 3 εβδομάδων και προς έκπληξη των επιστημόνων η καρδιά αναγεννήθηκε,συμπληρώνοντας το άλλο μισό που έλειπε και συνέχισε να χτυπά κανονικά χωρίς να είχε συμβεί τίποτα!

Πιστεύται ότι ο τρόπος που επιτεύχθηκε αυτό ήταν ο εξής:κάποια από τα υγιή καρδιακά κύτταρα που είχαν απομείνει στην καρδιά σταματούσαν για λίγο να χτυπάνε,ίσα ίσα για να διπλασταστούν και να δημιουργηθούν έτσι νέα καρδιακά κύτταρα τα οποία αντικατέστησαν αυτά που είχαν αποκοπεί.

Με το πέρασμα του χρόνου και την ενηλικίωση ο οργανισμός ξεχνάει πώς να αναγεννιέται.Οι ερευνητές προσπαθούν να κάνουν την ενήλικη καρδιά να ξαναθυμηθεί το τρόπο αναγέννησης που έχει ξεχαστεί καθώς και ζητούν να μάθουν  γιατί η καρδιά ξεχνάει αυτόν τον τρόπο.

Η καρδιακή προσβολή είναι μία από τις κύριες αιτίες θανάτου του δυτικού κόσμου και η επίτευξη αναγέννησης των κυττάρων της καρδιάς σε ενήλικους ανθρώπους θα έσωζε δεκάδες χιλιάδες ζώες.

Share

Ανακαλύφθηκε ένας νέος δεινόσαυρος που κλώτσουσε με τα ισχυρά του πόδια για να αμυνθεί.

Share

Ο Βροντόμηρος σε σχέση με το μέγεθος ενός ανθρώπου

Ανακαλύφθηκε στη Γιούτα των ΗΠΑ ένας νέος δεινόσαυρος που ονομάζεται Βροντόμηρος (Brontomerus mcintoshi), από τις λέξεις βροντή και μηρός εξαιτίας των πάρα πολύ ισχυρών μυών των μηρών του.

Ο βροντόμηρος ήταν μέλος της μακρόλαιμης οικογένειας των σαυρόποδων στην οποία ανήκουν ο Διπλόδοκος και ο Βραχιόσαυρος.Έζησε περίπου 110 εκατομμύρια χρόνια πριν, κατά την Πρώιμη Κρητιδική Περιόδο.Μάλλον χρησιμοποιηούσε τους ισχυρούς μηρούς του ως όπλο για να αντιμετωπίζει τα αρπακτικά ζώα κλωτσόντας τα με τα δυνατά του πόδια , ή για να κινείται πάνω σε τραχύ έδαφους και λοφώδεις εκτάσεις και πιθανότατα έπρεπε να αντιμετωπίσει τρομερά αρπακτικά όπως ο Δεινόνυχας και ο Γιουταράπτορας.

Τα απολιθωμένα οστά δύο δειγμάτων του mcintoshi Brontomerus , ενός ενηλίκου και ενός νεαρού, διασώθηκαν από ένα ήδη λεηλατημένο και καταστραμένο λατομείο στην ανατολική Utah από ερευνητές του Σαμ Noble Μουσείο.Οι παλαιοντολόγους πιστεύουν ότι το μεγαλύτερο δείγμα είναι η μητέρα του νεότερου και πρέπει να ζυγίζε περίπου 6 τόνους, σχεδόν το μέγεθος ενός μεγάλου ελέφαντα, και έφτανε τα 14 μέτρα σε μήκος. Στο ένα τρίτο του μεγέθους, το μικρότερο δείγμα θα ζύγιζε περίπου 200 κιλά, το μέγεθος ενός πόνι και είχε 4,5 μέτρα μήκος.

Εκτός από την ασυνήθιστη δομή του ισχίου του Βροντόμηρου και τους τεράστιους μύες του μηρού που του δίνουν μια θέση στον πίνακα των πιο ακραίων δεινοσαύρων, ο Βροντόμηρος είναι επίσης σημαντικός για έναν άλλο λόγο. Είναι ένα ακόμα δεινόσαυρος της οικογένειας των σαυρόποδων που ανακαλύπτεται τα τελευταία 20 χρόνια από μια σειρά ανακαλύψεων σαυρόποδων δεινόσαυρων για τα οποία προηγουμένως υπήρχε η ιδέα ότι αυτά άρχισαν να εξαφανίζονται κατά την Πρώιμη Κρητιδική περίοδο.

Share

Εκτόξευση του Johanes Kepler

Share

Εκτοξέυτηκε χθες το βράδυ της Τετάρτης  το διαστημικό φορτηγό Johanes Kepler της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA με προορισμό το διεθνή διαστημικό σταθμό.Η εκτόξευση πραγματοποιήθηκε από τη γαλλική Γουϊάνα και στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία.

Η εκτόξευση είχε προγραμματιστεί για το βράδυ της Τρίτης αλλά αναβλήθηκε λόγω τεχνικών προβλημάτων.

Το Κέπλερ είναι ένα διαστημικό φορτηγό με οφέλιμο φορτίο 5 τόννων και μεταφέρει προμήθειες,φαγητό και νερό,για να εφοδιάσει το διεθνή διαστημικό σταθμό.

Ο πύραυλος που έφερε το Κέπλερ είναι ένας Αριάν 5.Η κατανάλωση του καυσίμου είναι 5 τόνοι καυσίμου το δευτερόλεπτο δηλαδή 2,5 τόνοι σε κάθε προωθητήρα συνολικά η κατανάλωση μιας ντουζίνας  αεροπλάνων  Airbus!

Οι προωθητήρες που φέρει το Αριάν 5 δίνουν μια επιτάχυνση από 0 μέχρι 7,200 Χμ/ω τα πρώτα δυόμισυ λεπτά.Μετά την κατανάλωση του καυσίμου οι προωθητήρες αποκολήθηκαν και επέσαν σε μια περιοχή που ασφαλίστηκε και αποκλείστηκε για τα πλοία.Μετά την αποκόλληση των προωθητήρων το Κέπλερ έχασε περίπου το 75% της μάζας που είχε πριν την εκτόξευση.

Η ΝΑΣΑ αναμένεται να αναθέσει ανάλογο πρόγραμμα ανεφοδιασμού του διαστημικού σταθμού σε ιδιωτικές εταιρείες μετά την οριστική απόσυρση όλων των διαστημικών λεωφορείων μέχρι το 2012.

Μετά την απόσυρση όλα τα πληρώματα θα μεταφέρονται με τα ρωσικά Σαγιούς.

Δείτε επίσης 
Η ΕΣΑ στα ελληνικά
http://www.esa.int/esaCP/Greece.html

Share

Πώς οι ψύλλοι κάνουν άλματα.Λύθηκε το μυστήριο.

Share

ψύλλος γάτας

Μιά νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Cambridge ρίχνει φως στο πώς οι ψύλλοι κάνουν άλματα που φθάνουν σε ταχύτητα τα 1,9 μέτρα ανά δευτερόλεπτο.

Το 1967, ένας επιστήμονας με το όνομα Ερρίκος Μπένετ-Clark ανακάλυψε ότι οι ψύλλοι αποθηκεύουν την ενέργεια που χρειάζεται για να εκτοξευτούν σαν καταπέλτης στον αέρα, σε ένα μαξιλάρι από «ελαστική» resilin πρωτεΐνη. Ωστόσο, στα χρόνια που μεσολάβησαν, η συζήτηση μαινόταν για το πώς ακριβώς οι ψύλλοι αξιοποιούν αυτή την εκρηκτική ενέργεια. Οι επιστήμονες διατύπωσαν αλληλοσυγκρουόμενες υποθέσεις, αλλά μόνο πρόσφατα ότι η τεχνολογία επέτρεψε την καταγραφή και ανάλυση των δεδομένων.

Χρησιμοποιώντας μια υψηλής ταχύτητας συσκευή ελέγχου και εξελιγμένα μαθηματικά μοντέλα, ο καθηγητής Μάλκολμ Μπάροους και ο Δρ Gregory Sutton από το Πανεπιστήμιο του Τμήματος Ζωολογίας, ήταν σε θέση να αποδείξει ότι οι ψύλλοι χρησιμοποιούν τα δάχτυλα των ποδιών τους για να ωθήσουν μακριά το σώμα τους στον αέρα,επίλυοντας έτσιένα μυστήριο 44 ετών . Τα πορίσματά τους δημοσιεύονται Journal of Experimental Biology της 10ης Φεβρουαρίου.

"Ανησυχούσαμε για το πόσο δύσκολο θα ήταν να κάνουμε τις ταινίες, επειδή είμαστε συνηθισμένοι να μαγνητοσκοπούμε ακρίδες, οι οποίες είναι πολύ μεγαλύτερες από ό, τι οι ψύλλοι," παραδέχεται ο Sutton.

Αλλά και Burrows συνειδητοποίησε ότι οι ψύλλοι έμειναν εντελώς ακίνητοι στο σκοτάδι και πηδούσαν μόνο όταν έσβηναν τα φώτα. Εστιάζοντας την κάμερα της σταθερής έντομα σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, το δίδυμο γυρίστηκε με επιτυχία 51 άλματα από 10 ζώα. Αυτό ήταν όταν πήρε την πρώτη ένδειξη τους ως προς τον τρόπο το άλμα έντομα.

Στην πλειονότητα των αλμάτων, δύο τμήματα του περίπλοκου ποδιού του ψύλλου - του ταρσού (toe) και της τροχαντήρας (γόνατο) έρχονται σε επαφή με το έδαφος για την ώθηση μακριά, αλλά στο 10% των αλμάτών, μόνο ο ταρσός (toe ) άγγιξε το έδαφος. Αφού στο 10% των αλμάτων δεν χρησιμοποιούν την τροχαντήρα (γόνατο) μήπως οι ψύλλοι χρησιμοποιούν δύο μηχανισμούς για να πηδήξουν στον αέρα.

Αναλύοντας τις ταινίες, οι επιστήμονες μπορούσαν να δουν ότι τα έντομα είχαν συνεχιζόμενη επιτάχυνση κατά την απογείωση, ακόμη και όταν η τροχαντήρα (γόνατο) δεν ήταν πίεζε προς τα κάτω. Και τα έντομα που πήδηξαν χωρίς τη χρήση της τροχαντήρας (γόνατο) επιταχύνθηκαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως και τα έντομα που πήδηξαν με τη χρήση και της τροχαντήρα (γόνατο) και του ταρσού (toe). Επίσης, όταν ο Burrows και ο Sutton κοίταξαν το πόδι του ψύλλου με ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης, την κνήμη (κνήμη) και του ταρσού (ΤΙΠ),είδαν ότι ήταν εξοπλισμένα με νύχια που γατζώνουν, αλλά η τροχαντήρα (γόνατο) ήταν απολύτως ομαλή,γεγονός που την εμποδίζει να πάρει γατζωθεί για να σπρώξει το έντομο.

Οι Sutton και Burrows είχαν την υποψία ότι τα έντομα έσπρωχναν προς τα κάτω μέσα από την κνήμη (κνήμη) πάνω από τον ταρσού (δάχτυλο). Χρησιμοποιώντας ένα μαθηματικό μοντέλο που μπορεί να αναπαραγάγει την τροχιά του ψύλλου, οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν ότι τα έντομα μεταδίδουν τη δύναμη από το ελατήριο στο θώρακα μέσω τμημάτων των ποδιών που λειτουργούν ως μοχλοί που πιέζουν προς τα κάτω τον ταρσό (δάχτυλο) Έτσι επιλύθηκε ένα μυστήριο 44 ετών.


Share

πλανήτες στο μέγεθος της Γης

Share
Είναι ο Γαλαξίας μας το σπίτι άλλων πλανήτων  με μεγέθος ίδιο με αυτό της Γης; Είναι οι πλανήτες στο μέγεθος της Γης κοινοί ή σπάνιοι; Οι επιστήμονες της NASA που αναζητούν απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά αποκάλυψαν πρόσφατα την ανακάλυψή τους.

'Αρχίσαμε από μηδέν πλανήτες στο μέγεθος της Γης και φτάσαμε τους 68 και από μηδέν σε  54  υποψήφιους πλανήτες σε κατοικήσιμη ζώνη. - μια περιοχή όπου στην επιφάνεια ενός πλανήτη  θα μπορούσε να υπάρχει υγρό νερό. Ορισμένοι υποψήφιοι πλανήτες θα μπορούσαν να έχουν ακόμη και φεγγάρια με  νερό σε υγρή μορφή", δήλωσε ο Ουίλιαμ Borucki της Ames του ερευνητικού κέντρου της ΝΑΣΑ στην Καλιφόρνια, και  επιστημονικός ερευνητής της αποστολής  Κέπλερ . «Πέντε από τους πλανητικούς υποψηφίους  έχουν περίπου το ίδιο μέγεθος με τη Γη και επιπλέον κινούνται σε τροχιά στην κατοικήσιμη ζώνη των μητρικών άστρων τους."


Απαιτούνται όμως επιπλέον παρατηρήσεις για την επαλήθευση ότι είναι πραγματικοί πλανήτες

Έχουμε εντοπίσει πάνω από 1200 υποψήφιους πλανήτες,περισσότερους από όσους έχουν βρει όλοι οι άνθρωποι μαζί στην ιστορία μέχρι σήμερα είπε ο Μπορούκι.'Αυτοί είναι υποψήφιοι πλανήτες αλλά είμαι σίγουρος ότι θα επιβεβαιωθεί ότι είναι πραγματικοί πλανήτες τους επόμενους μήνες ή χρονια.

Ο Μπορούτσκι μιλάει για εξωπλανήτες και την αποστολή Κέπλερ 
  Share

Βρέθηκε ο παππούς του Τρικεράτοπα!

Share

Ο Τιτανοκεράτωψ

Μέχρι τώρα ο Τρικεράτωψ θεωρούνταν ο βασιλιάς των δεινοσαύρων με κέρατα

αλλά η ανακάλυψη ενός νέου είδους από έναν αμερικανό επιστήμονα ανατρέπει τα δεδομένα και πηγαίνει την ιστορία αυτών των τεράστιων κερατοφόρων δεινόσαυρων ακόμη πιο πίσω στο χρόνο.

Ο νέος δεινόσαυρος ονομάστηκε Τιτανοκεράτωψ από τους Τιτάνες της ελληνικής μυθολογίας και ανταγωνιζόταν σε μέγεθος τον Τρικεράτοπα.Πιστεύεται ότι ζύγιζε 7 τόνους και είχε ένα τεράστιο κρανίο σχεδόν 3 μέτρα σε μήκος.

Ο Τιτανοκεράτωψ ζούσε στη αμερικάνικη Δύση κατά την ύστερη κρητιδική εποχή,πριν από 74 χρόνια περίπου και είναι το πιο παλιό γνωστό είδος των τρικερατοπίδων .Επομένως η ομάδα αυτή ανέπτυξε το τεράστιο μέγεθός της 5 εκ χρόνια νωρίτερα από ότι πιστευόταν μέχρι τώρα,σύμφωνα με τον παλαιοντολόγο του πανεπιστημίου του Γέιλ,Νίκολας Λόνγκριτς που έκανε και την ανακάλυψη.

Ο Λόνγκριτς έψαχνε σε κάποιες επιστημονικές εργασίες όταν βρήκε την περιγραφή ενός σκελετού δεινοσαύρου που ανακαλύφτηκε στο Ν.Μεξικό το 1941.Ο σκελετός παρέμεινε απείραχτος μέχρι το 1995 ,που ετοιμάστηκε και ταυτοποιήθηκε ως Πεντακεράτωψ,ένα είδος πολύ κοινό στην περιοχή.

Έλειπε ένα κομμάτι από την οστέινη πλάκα που βρίσκεται πάνω στο κεφάλι των τρικερατοπίδων και μοιάζει με βεντάλια..Για την αναπαράστασή του και ολόκληρη την απεικόνιση του κρανίου χρησιμοποιήθηκε  η ‘βεντάλια’ του Πεντακεράτωπα.Ο παλαιοντολόγος παρατηρώντας αυτό το κρανίο και  ένα κρανίο Πεντακεράτωπα διεπίστωσε ότι οι διαφορές είναι πολύ μεγάλες για να πρόκειται για το ίδιο είδος.Οπότε συμπέρανε ότι πρόκειται για ένα νέο είδος το οποίο και ονόμασε Τιτανοκεράτοπα.

Σύμφωνα πάντα με τον ίδιο ερευνητή ο Τιτανοκεράτωψ έζησε στη Γη μονό για 1 εκατομύριο χρόνια ενώ η οικογένεια των  Τρικερατοπίδων ζούσε για 10  εκ χρόνια από την αμερικάνικη δύση μέχρι και τον Καναδά.

Τώρα το μόνο που μένει είναι η ανακάλυψη και άλλων σκελετών αυτού του νέου είδους ώστε να επιβεβαιωθεί η ανακάλυψη.

λανθασμένα ανακατασκευασμένο κρανίο ώστε να μοιάζει  με Πεντακεράτοπα

Share

Πώς οι Βίκινγκς ταξίδευαν στον Ατλαντικό χωρίς τη σύγχρονη τεχνολογία

Share

ένα σύγχρονο πλοίο των Βίκινγκς

Οι Βίκινγκς ήταν τρομεροί ναυτικοί που κυριαρχούσαν στις βόρειες θάλασσες από το 900 μ.Χ. μέχρι το 1200 μ.Χ.Μάλιστα έφτασαν και στην Αμερική,ιδρύοντας και έναν οικισμό στο σημερινό L'Anse aux Meadows στον Καναδά.Πώς ταξίδευαν όμως στις ανοιχτές θάλασσες χωρίς πυξίδα και μάλιστα σε μέρες που δεν φαινόταν καθόλου ο ήλιος;


Οι αρχαίοι ναυτικοί προσανατολίζονταν είτε με βάση τα χαρακτηριστικά της στεριάς,πλέοντας κοντά στις ακτές είτε με βάση τη θέση του ήλιου ή των αστερισμών στο νυχτερινό ουρανό.


Οι Βίκινγκς είχαν στη διάθεσή ένα όργανο,τον ηλιακό δίσκο,τον οποίο χρησιμοποιούσαν σε συνθήκες ηλιοφάνειας για να υπολογίσουν την πορεία τους.Όμως φάινεται ότι ήταν εξισού καλοί στο να βρίσκουν την πορεία τους ακόμη και όταν δεν φαινόταν καθόλου ο Ηλίος πιθανώς με τη βοήθεια ενός κρυστάλλου,της θρυλικής 'ηλιόπετρας' (solarstein) σύμφωνα με μία υπόθεση.


Μία ισλανδική σάγκα λέει:''ο καιρός ήταν πολύ συννεφιασμένος και χιόνιζε.Ο βασιλιάς Όλαφ έστειλε κάποιον να ψάξει γύρω αλλά δεν φαινόταν καθαρό σημείο στον ουρανό.Τότε ο Όλαφ ζήτησε από τον Σίγκουρντ να του δείξει που βρίσκεται ο ήλιος.Ο Σίγκουρντ σήκωσε την 'ηλιόπετρα', κοίταξε τον ουρανό μέσα από αυτή και του έδειξε τη θέση του ήλιου.Είχε μαντέψει σωστά.

Η ηλιόπετρα ήταν ένας διαφανής κρύσταλλος πιθανώς από τουρμαλίνη ή καλσίτη,ορυκτά που υπάρχουν στη Νορβηγία.Αυτός ο κρύσταλλος έχει την ιδιότητα να πολώνει το φως που περνάει από μέσα του και να αλλάζει χρώμα ανάλογα με τη θέση του προς τον ουρανό.Εκεί που ο κρύσταλλος φαίνεται πιο φωτεινός,εκεί βρίσκεται και ο ήλιος.

Οι ερευνητές έκαναν πειράματα με έναν τέτοιο κρύσταλλο και είδαν ότι πράγματι μπορεί να εντοπίσει τη θέση του ήλιου ακόμη και σε συνθήκες πλήρους κακοκαιρίας.Το ότι ο κρύσταλλος δουλεύει δεν σημαίνει όμως ότι Βίγκινγκς έβρισκαν την πορεία τους ακριβώς με αυτόν τον τρόπο.Ίσως  όταν μια μέρα βρεθεί ένα ναυάγιο ενός καραβιού των Βίκινγκς με μία ηλιόπετρα στο κατάστρωμα αυτό να αποδειχθεί.

Share